Programowanie obiektoweProgramowanie skryptowe

UML, pomocny standard do tworzenia kodu programów

UML, pomocny standard do tworzenia kodu programów

Pełna nazwa Unified Modeling Language określa notację graficzną, która daję możliwości zapisu modeli a także językiem programowania mający za zadanie stworzyć kod modelu stosowania na mniejszą ilość. Należy wiedzieć o tym, że UML nie będzie narzędziem do charakteryzowania modeli. To także nie metodyka, która ma służyć do modelowania. W UML należy wyróżniać dwie metody t.j notację(grafika, język modelowy) oraz metamodel(charakterystyka pojęć języka i rodzaju powiązań, chodzi tutaj o np.encje).

Jeśli chodzi o UML to należy wyróżniać 13 rodzajów diagramów, pierwsza grupa należy do modelowania strukturalnego(diagram wdrożenia, diagram komponentów, diagram struktur złożonych, diagram klas i diagram obiektów oraz diagram pakietów) druga to modelowanie behawioralne(diagram uwarunkowań czasowych, diagram interakcji oraz diagram maszyny stanowej). W odniesieniu do tworzenia kodu oprogramowania głównymi są – diagram przypadków użycia, diagram klas oraz diagram sekwencji

Use case diagram(diagram przypadków użycia) ma za zadanie zdefiniowania wymagań funkcjonalnych systemu, polega on na tym aby zdefiniować system gdzie zostaję używany w odniesieniu do spełnienia jednego lub większej liczby żądań od użytkowników. Tutaj należy wyróżniać zarówno aktora jak i jego przypadek użycia.

Jeśli chodzi o diagram klas to główny widok jest tworzony przez 4elementy(obiekty, klasy, maszyna stanowa, interakcja). Czym jest class diagram? Przede wszystkim definiuję w sposób jasny informację o wszystkich statycznych związkach pomiędzy elementami(chodzi tutaj o klasy), klasy w dużej mierze są ściśle związane z technikami, które należy przypisywać do ,,obiektówki”. W porównaniu do innych diagramów to tworzenie profesjonalnego oprogramowania warto od niego zaczynać aby kod był w pełni sprecyzowany.

Diagram sekwencji(przebiegu), które w skład wchodzą jako logiczny model składający się z czterech grup – przeglądowe diagramy interakcji, diagramy czasowe, diagramy komunikacji oraz diagram sekwencji. Jeśli chodzi o ten pierwszy to mają za zadanie współdzielenie widoku wzajemnych powiązań (za pomocą np. encji – jeden do jednego, jeden do wielu) kilku interakcji mających na celu wykorzystać implementację części systemu. Jeśli chodzi o diagramy sekwencji to jasna specyfikacja, która została określona jako opis komunikacji poszczególnych części systemu w postaci wiadomości znajdującymi adresata oraz odbiorcę. Diagramy komunikacja określają struktury jako związki, które mają za zadanie współdziałanie pomiędzy istniejącymi encjami. Diagramy czasowe to w skrócie przebieg czasu wyszczególniony w poszczególnym stanie, które może istnieć w związku z interakcją.

Diagram obiektów jest jednym z bardziej zaawansowanych metod stworzenia modelu UML ponieważ aby wszystko mogło przebiec w jak najlepszej kolejności warto powiedzieć o tym, że tutaj twórca powinien mieć podstawową wiedzę na temat powiązań encji ponieważ w tych diagramach konieczne jest korzystanie z systemu 0 i 1. To co można zaobserwować w diagramie obiektów jest charakterystyką poszczególnych ,,obiektów” a także związków, które są obecnie przedstawione w odpowiednim programie. Można tutaj znaleźć przede wszystkim niektóre charakterystyczne rzeczy t.j wiązania, notatki, ograniczenia, obiekty, klasy.

Diagram aktywności jest często mylony z diagramem przypadków użycia. Różnice są dość widoczne a mianowicie – przypadki użycia określają w precyzyjny sposób jak powinien reagować system na żądania a jeśli chodzi o diagramy aktywności to chodzi tutaj o możliwość zdefiniowania tego co system może zdobyć przez realizację danych żądań. Zastosowanie diagramów czynności należy przypisywać do modelowania podsystemów i systemów, definicji przypadków użycia, algorytmów oraz operacji.

Udostępnij

O autorze

Dodaj komentarz